91. Mezmur
91: 1 Yüceler Yücesi'nin barınağında oturan,
Her Şeye Gücü Yeten'in gölgesinde barınır.
91: 2 "O benim sığınağım, kalemdir" derim RAB için,
"Tanrım'dır, O'na güvenirim."
91: 3 Çünkü O seni avcı tuzağından,
Ölümcül hastalıktan kurtarır.
91: 4 Seni kanatlarının altına alır,
Onların altına sığınırsın.
O'nun sadakati senin kalkanın, siperin olur.
91: 5-6 Ne gecenin dehşetinden korkarsın,
Ne gündüz uçan oktan,
Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan,
Ne de öğleyin yok eden kırgından.
91: 7 Yanında bin kişi,
Sağında on bin kişi kırılsa bile,
Sana dokunmaz.
91: 8 Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek,
Kötülerin cezasını göreceksin.
91: 9 Sen RAB'bi kendine sığınak,
Yüceler Yücesi'ni konut edindiğin için,
91: 10 Başına kötülük gelmeyecek,
Çadırına felaket yaklaşmayacak.
91: 11 Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek,
Gideceğin her yerde seni korusunlar diye.
91: 12 Elleri üzerinde taşıyacaklar seni,
Ayağın bir taşa çarpmasın diye.
91: 13 Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin,
Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin.
91: 14 "Beni sevdiği için
Onu kurtaracağım" diyor RAB,
"Beni iyi tanıdığı için
Ona kale olacağım.
91: 15 Bana seslenince onu yanıtlayacağım,
Sıkıntıda onun yanında olacağım,
Kurtarıp yücelteceğim onu.
91: 16 Onu uzun ömürle doyuracak,
Ona kurtarışımı göstereceğim."
